uświadamiać sobie — I – uświadomić sobie {{/stl 13}}{{stl 7}} zaczynać zdawać sobie sprawę z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powoli uświadamiał sobie, że jest bezwzględnie wykorzystywany przez rodzinę. Uświadomił sobie ogrom zniszczeń spowodowanych przez wojnę. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uświadomić — dk VIa, uświadomićmię, uświadomićmisz, uświadomićom, uświadomićmił, uświadomićmiony uświadamiać ndk I, uświadomićam, uświadomićasz, uświadomićają, uświadomićaj, uświadomićał, uświadomićany 1. «uczynić kogoś świadomym czegoś, wtajemniczyć w coś,… … Słownik języka polskiego
postawić — 1. Postawić gdzieś stopę, nogę (pierwszy raz) «być gdzieś, znaleźć się gdzieś (po raz pierwszy)»: (...) człowiek po raz pierwszy w dziejach ludzkości miał zamiar postawić stopę na Księżycu. C. Kuriata, Spowiedź. Niemal od pierwszej chwili, gdy… … Słownik frazeologiczny
chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… … Słownik języka polskiego
czuć — ndk Xa, czuję, czujesz, czuj, czuł, rzad. czuty 1. «doznawać wrażeń zmysłowych» Czuć chłód, wilgoć, zapach. Czuć ból, głód, pragnienie. Czuł, jak mu serce bije, jak krew uderza do głowy. ◊ Nie czuć nóg, rąk «mieć zmęczone nogi, ręce; być bardzo… … Słownik języka polskiego
myśleć — ndk VIIa, myślećlę, myślećlisz, myśl, myślećlał, myślećleli 1. «uświadamiać sobie związki, zależności między rzeczami, zjawiskami; poznawać, usiłować rozumieć, rozumować, sądzić, przypuszczać, mniemać; snuć rozważania, zastanawiać się, namyślać… … Słownik języka polskiego
odczuwać — ndk I, odczuwaćam, odczuwaćasz, odczuwaćają, odczuwaćaj, odczuwaćał, odczuwaćany odczuć dk Xa, odczuwaćczuję, odczuwaćczujesz, odczuwaćczuj, odczuwaćczuł, odczuwaćczuty 1. «reagować doznaniem zmysłowym» Odczuwać głód, zmęczenie. Odczuwać bóle… … Słownik języka polskiego
rozumieć — ndk II, rozumiećem, rozumiećesz, rozumiećeją, rozumiećej, rozumiećmiał, rozumiećeli, rozumiećmiany 1. «wiedzieć, uświadamiać sobie, jakie są istotne relacje między obserwowanymi rzeczami, zjawiskami, co znaczą te rzeczy (np. wyrazy), zdawać sobie … Słownik języka polskiego
seksualnie — przysłów. od seksualny Nienasycony, niewyżyty seksualnie. Pobudliwy seksualnie. Uświadamiać, wychowywać kogoś seksualnie … Słownik języka polskiego
sprawa — ż IV, CMs. sprawawie; lm D. spraw 1. «okoliczności, które stanowią wyodrębniony przedmiot czyjegoś zainteresowania, obchodzą kogoś, są ważne dla kogoś; fakt, wydarzenie» Sprawy bytowe, socjalne, polityczne, zawodowe. Pokierować sprawą. Chodzić… … Słownik języka polskiego
